Een echtpaar zat aan tafel een nieuw uitgeprobeerd recept voor lasagne te eten. ” Mmmmm “zei de man. ” Zoiets eten we morgen misschien ook hé! ” Ze hadden nl met vrienden een etentje afgesproken. ” Ja, “zei de vrouw, “maar eh het is toch niet vandaag hé ? ” “Welnee “zei de man weer “we hebben het allebei in de agenda en op de kalender “. Opgewekt aten ze verder. De telefoon ging. Hallo, waar blijven jullie? wij zitten al een half uur te wachten! Oh schrik….. nog nooit zo snel gedoucht en toch aan de snelheid gehouden onderweg. Dus toch! De vrienden hadden al een uitleg gegeven aan de bediening en bij elke gang kreeg het andere tweetal een klein hapje om te laten proeven en toch wat mee te doen . Het werd toch nog gezellig. Voor de wat oudere lezer wees gerust het vergeetachtige echtpaar was pas 40 ( grinnik ).
Groetjes.
datzalwel 
Echter één minpunt, het gaat hier over onze dochter en schoonzoon…………
Ach ja, een mens kan zich vergissen toch/
Whahahaha, je had me even op het verkeerde been , ..goed dat je er een logje over gemaakt hebt …kan áltijd tégen de slachtoffers gebruikt worden wanneer jullie ooit iets vergeten en er “ouderdomsverwijten”gemaakt worden ;-)!
Ja hé , het deed me bijna goed 🙂
Dus dit blogje heeft een klein gnagnagna gehalte. Grappig. Zulke vergissingen zouden mij zo maar kunnen overkomen ware het niet dat Maria zo stipt is.
Wij vonden het en goede grap, gelukkig kunnen ze heel goed om zichzelf lachen.
hebben ze dat vergeetachtige dan geërfd van hun ouders?
😀
Hahaha Billy je raad het goed.
Wij hebben dat ooit ook eens gehad. Eten bij vrienden of was het nu vrienden bij ons? We kwamen er indertijd niet uit. Beide gastheren en dames druk bezig geweest met eten voorbereiden etc. En dan wachten op elkaar….genant!
Haha, ja die is ook erg. Een troost we zitten er niet alleen mee.
Hoe gaat het daar in het zuiden? Overleven jullie de warmte en de wolkbreuken een beetje? 🙂
Het was allebei een beetje te veel van het goede, we waren wel blij dat we zo hoog wonen. Het leek even op Venetié :-)Toen het 36 graden werd was het opvallend stil maar je hoort me niet hoor!
Groetjes.
Nou…. Dit wordt dus de zoveelste poging om iets te schrijven…..
Iedere keer wordt ik weggeroepen omdat mijn hulp elders verreist is….
En het enige wat ik wil doen is vertellen dat ik het verhaaltje met een grote glimlach heb gelezen! Ik kan het me levendig voorstellen dat je zoiets “vergeet”. Iedereen is druk druk druk tegenwoordig.
Fijne dag nog en de groeten aan Jan.
De Boerin.
Hallo Joke.
Mag ik van de gelegenheid gebruik maken om Jan even alsnog met zijn verjaardag te feliciteren.
En ik vroeg me natuurlijk af hoe het met jullie gaat. Het schrijven schiet er wat bij in dus misschien doen jullie heel andere, leuke dingen. Maar toch he… ik mis je stukjes Joke. Dus steek ik, heel voorzichtig, een handje op en zeg: ehh ehh…. wanneer komt er weer wat?
Dank je Plato, inderdaad toch genoeg activiteiten gehad, maar blijkbaar is het een ernstig schrijversblok. Het moet toch eens over gaan!
Groetjes.
Doe dan eens mee aan de WE. Iedereen mag meedoen en het hoeft allemaal niet perfect te zijn. Elk verhaal heeft zijn eigen waarde.
IK doe nog maar eens de groeten.
Ben je definitief gestopt met de blog of is het een kwestie van inspiratie?
Ik had het zelf nog niet door maar het lijkt er wel op dat het over is. Zeker ook door een groot gebrek aan inspiratie. Ik zeg niet definitief ik kap er mee maar voorlopig blijft het toch stil hier. Dank je wel voor je belangstelling en groeten ook aan Maria.
Pracht verhaal!
Over een jaar moeten alle betrokkenen hier toch ook de humor van inzien.
Mits de anekdote niet vergeten wordt ….
Vrolijke groet,
Heel zeker , en ik denk ook dat ze dan wel op tijd op hun afspraak zijn :-).
Plato groet Jan en Joke. Hoe gaat het met jullie?
Hoi Plato, dat is weer een tijd geleden zeg. De wijk waar jullie hebben gelopen in Weert heeft een flinke opknapbeurt gehad .Even zo de beek tegenover ons. Alles klaar voor de zomer. Het bloggen is wel over, daar zijn weer andere hobby’s voor in de plaats gekomen. Met ons gaat het best en hopelijk met jou en Maria ook.
Groetjes !
Goh…als bijna een jaar geleden dat laatste logje…. toch wel een beetje verdacht…..misschien was jij tóch wel de “vergeter” van het diner en ben je je site óók vergeten;-)
Hé Rietepietz, dat is een verrassing. Ja er worden hier wel eens wat dingetjes vergeten, maar dit is toch echt een ernstig schrijvers dip. Ik vind het zelf ook jammer maar er wil niets meer op borrelen.Hoe wel ik heb een aantal dingetjes op face-book staan wie weet komt het er dus toch nog eens van. Groetjes.
je ziet, ik klik nog vaak even aan in het voorbij gaan op m’n rondje;-)